S vještačkom inteligencijom su napravljena dva antibiotika koja bi mogla biti učinkovita protiv gonoreje i MRSA-e, koje su trenutno otporne na tablete.
Oglas
Antibiotici su sastavljani atom po atom te su ti antibiotici ubijali superbakterije pri laboratorijskim testovima i testovima na miševima. No, potrebno ih još usavršiti te klinički ispitati prije nego što se dopusti njihova upotreba kod ljudi.
Tim prestižnog Tehnološkog instituta Massachusetts (MIT), koji je odgovoran za ovaj uspjeh, smatra da bi vještačka inteligencija mogla započeti drugo zlatno doba u otkrivanju antibiotika. Infekcije koje su otporne na antibiotike trenutno godišnje uzrokuju više od milion smrtnih slučajeva.
Prekomjerna upotreba antibiotika je za posljedicu imala evoluciju bakterija, čime postaju otporne na antibiotike. Decenijama nije bilo nastanka novih antibiotika. Naučnici su istraživali hiljade poznatih hemikalija kako bi utvrdili koje od njih imaju potencijal biti novi antibiotici.
Na MIT-u su u tome otišli korak dalje koristeći vještačku inteligenciju, prvenstveno u nastojanju da naprave antibiotike protiv gonoreje i potencijalno smrtonosne MRSA-e. Rezultati njihovog istraživanja su objavljeni u naučnom listu Cell. Ispitano je 36 miliona spojeva, među kojima su oni koji ne postoje ili još nisu otkriveni.
Naučnici su vještačku inteligenciju osposobili tako što su joj dali hemijsku strukturu poznatih spojeva, uz podatke o tome da li ti spojevi usporavaju rast različite bakterije. Vještačka inteligencija je zatim učila kako bakterije utječu na različite molekularne strukture, izgrađene od atoma poput ugljika, kisika, vodika i dušika.
Potom su isprobana dva pristupa u razvoju novih antibiotika uz pomoć vještačke inteligencije. Prvim pristupom je identificirana obećavajuća početna tačka za pretraživanje miliona hemijskih fragmenata, veličine od osam do 19 atoma. Drugim pristupom su vještačkoj inteligenciji date odriješene ruke od samog početka.
Vještačka inteligencija je eliminirala sve ono što je previše ličilo na postojeće antibiotike te je filtrirala sve ono što (ni)je toksično po ljude. Naučnici ukazuju da nastavak razvoja ovih antibiotika može biti dugotrajan i skup te da ne postoji garancija da će se u konačnici moći primjenjivati kod ljudi, piše BBC.
